MEDITERRANE MINIATUUREZELS

Mini-ezels zijn afkomstig van het Mediterrane gebied (voornamelijk Sicilië en Sardinië), maar kunnen in zowat elk klimaat overleven. Wel hebben ze een stal nodig om te schuilen tegen regen, wind, koude en hitte.


Zoals het woord “miniatuur” het aangeeft zijn ze heel erg klein (max. schofthoogte 91cm), maar hun aanhankelijkheid, genegenheid en intelligentie zijn daarentegen erg groot.

Ezels zijn kuddedieren en hebben steeds gezelschap nodig. Zet een ezel dus nooit alleen ! Als een tweede, derde, … ezel niet lukt, kan een geit of schaap ook een (ezels)vriendje worden.


Als je dieren houdt, moet je ze goed verzorgen en dat geldt zeker voor de ezel !


Van origine zijn ezels graseters, maar let op, gebruik een ezel niet als “grasmaaier” want dan wordt hij al snel te dik. Er mag dus niet te veel gras staan in de weide.  In de winter wordt de voeding aangevuld met hooi (van goede kwaliteit), (tarwe)stro en een kleine hoeveelheid (een "handje vol") krachtvoer (max 10% eiwitten).

Wij geven hooi en stro het ganse jaar door, zodat ze in de zomer niet te veel gras eten (ze ’s nachts opsluiten in de stal is ook een optie om “overbegrazing” te vermijden).


Wortelen bevatten veel vitamine A en mogen dus praktisch onbeperkt gevoederd worden. Voldoende vers water is uiteraard ook voor de ezel een must.


Zelf maak ik de stallen waarin de mini-ezeltjes slapen dagelijks schoon, zodat ze altijd netjes blijven. Vlas en stro zorgen voor een zachte, propere bodem, maar zijn niet strikt noodzakelijk.


Regelmatig borstelen houdt de vacht van de ezel mooi en mijn ervaring leert dat ze het best leuk vinden. Ideaal om de band met je ezeltje(s) te versterken.


Ezeltjes moeten regelmatig ontwormd en jaarlijks ingeënt worden. Ook de hoeven moeten periodiek gekapt worden door de hoefsmid (afhankelijk van de ondergrond waarop ze lopen).


Voor het overige vragen mini-ezels vooral veel genegenheid, ze zullen dan altijd hun uiterste best voor je doen. Ezels worden vrij oud, als je er aanschaft heb je vrienden voor je hele leven.Meer info over voeding, verzorging, huisvesting vind je op de website van de Belgische Ezelsvereniging.


Het verzorgen van de dieren is een dagelijkse bezigheid. Eerste werk is altijd “de ezeltjes vrijlaten” uit hun eigen weide. Dit dagelijkse “uitje” vinden ze heerlijk ; ze lopen dan over de binnenkoer, in onze tuin,oprit en ja …ze willen graag ook binnenkomen (soms mag het al eens een keertje).Als alle werk achter de rug is en de stallen weer netjes zijn, komen ze gewillig terug naar hun vertrouwde plekje, ze krijgen dan hun dagelijkse portie “snoepjes” = wortelen, liefst stukje per stukje uit de (mijn) hand. Een dag zonder dit “ritueel” is voor hen “een verloren dag”.


In de zomer zitten (eh … staan) onze mini-ezeltjes bij ons aan de terrastafel op de binnenkoer, zeker als er bezoek is. Ze hopen dan een stukje taart of chips … en een dikke knuffel te bemachtigen …